}
Latest Bhaykatha :
Showing posts with label sexy stories. Show all posts
Showing posts with label sexy stories. Show all posts

लग जा गले कि फिर ये हसीं रात हो न हो (भाग २) -

| 0 comments

 लग जा गले कि फिर ये हसीं रात हो न हो (भाग २) -




लेखक - रोहन
कथेचा प्रकार - भयावह कामशास्त्र
नमस्कार मित्रांनो आणि लपून छपून वाचणाऱ्या मैत्रिणींनो. मराठी चावट शृंगारिक कल्पनाविश्वात आपले स्वागत आहे. खरं सांगायचं तर आपल्या या मराठी विश्वात इतकं भरभरून चावट साहित्य आहे कि इतर कोणत्याही भाषेतले साहित्य हे कमी पडेल. तसेच मराठी शृंगारिक साहित्य हे इतर शृंगारिक साहित्यापेक्षा नक्कीच वेगळे असते कारण मराठी भाषेमध्ये शृंगार कथा वाचताना वाचकांचे कपडे लागलीच ओले होतात. त्याचबरोबर जेव्हा ती कथा भयावह असेल तर कपडे ओले होण्यासोबत अंगावर काटे देखील येतात. म्हणूनच आपली मराठी भाषा हि खूप महान आहे.
…………जसजसा धैर्या नाझमीनच्या जखमेवर लेप लावत होता तसतसा त्याच्या भिजलेल्या धोतरामध्ये तंबू होत होता. नाझमीन सारख्या सुंदर स्त्री बद्दल जरी त्याच्या मनात काही वाईट विचार नसले तरी निसर्गाचा नियम कोणीच मोडू शकत नाही. नाझमीनच्या यौवनाला जेव्हा धैर्याने स्पर्श केला तेव्हा त्याच्या धोतरामध्ये तंबू व्हायला सुरवात झाली होती. धैर्याचा ८ इंचाचा सोटा ताठुन ९० अंशामध्ये उभा राहिला होता. धोतर भिजलेले असल्याने धैर्याच्या सोट्याचा आकार स्पष्ट दिसत होता. पण त्याचे त्याकडे अजिबात लक्ष नव्हते.
इथून पुढे -
अचानक नाझमीनचे लक्ष त्या तंबूकडे गेले. नाझमीन धैर्याच्या त्या पौरुषत्वाकडे पाहून थक्क झाली. तिने पहिल्यांदा नजर फिरवली पण तिची नजर पुन्हा त्याच दृश्याकडे गेली. २७ वर्षांच्या नाझमीनने घराची आणि अम्मीची जबाबदारी असल्याने अजूनपर्यंत लग्न केले नव्हते तसेच कोणत्याही पुरुषाला जवळ येऊ दिले नव्हते. पण आता झालेल्या पुरुषी स्पर्शाने तसेच धैर्याच्या पौरुषत्वाकडे पाहून तिच्या मनामध्ये यौवनिक भाव उत्पन्न होऊ लागले होते. धैर्याच्या स्पर्शाने तिच्या शरीरामध्ये काम वासना उत्पन्न होऊ लागली होती. त्यामुळे तिच्या हृदयाची धडधड वाढली होती. बाहेर विजांचा कडकडाट आणि ढगांच्या गडगडाटामध्ये जंगलातील या झोपडीमध्ये यौवनाची बरसात होऊ लागली होती. जखमेवर लेप लावताना धैर्याचा हात नाझमीनच्या निकरवर गेला. निकरच्या पट्टीच्या आतमध्ये त्याच्या हाताची दोन बोटे गेल्यावर नाझमीनने डोळे बंद केले. तिने एका हाताने धैर्याच्या दंडाला पकडले होते. तिच्या त्या हातामध्ये धैर्याचा दंड मावत नव्हता. दुसऱ्या हाताची मूठ तिने घट्ट आवळून धरली. तिने धैर्याच्या दंडावरचा हात हळू हळू त्याच्या छातीवर ठेवला. धैर्याची छाती एखाद्या योध्दयासारखी होती. तिचा हात त्याच्या संपूर्ण छातीवर फिरू लागला. धैर्या नाझमीनच्या डोळ्यात बघत होता. ती सुद्धा त्याच्या डोळ्यात बघत होती. इतका वेळ धैर्याच्या मनात नाझमीन बद्दल काहीच नव्हते पण जेव्हा नाझमीनच्या कोमल शरीराला धैर्याने स्पर्श केला तेव्हा धैर्याच्या मनात सुद्धा नाझमीन साठी काम वासना उत्पन्न झाली होती.
धैर्याच्या छातीवर फिरणाऱ्या नाझमीनच्या कोमल हाताने धैर्याच्या सोट्याची ताठरता अजूनच वाढू लागली होती. जखमेवर लेप लावून झाला होता तरीही धैर्याचा हात नाझमीनच्या कमरेवर रेंगाळत होता. तिच्या कोमल बेंबीवर त्याच्या राकट हातांची बोटे थिरकू लागली आणि त्या खोल बेंबीमध्ये त्या बोटांचे नृत्य सुरु झाले. नाझमीनच्या तोंडातून सुस्कारे सुटू लागले. नाझमीन सगळं दुखणं विसरून धैर्याच्या काम वासनेत बुडाली होती. नाझमीनचा सय्यम सुटला आणि जखमेची पर्वा न करता ती उठून उभी राहिली. धैर्याच्या डोळ्यात डोळे घालून ती बघत होती. तसेच खाली त्याच्या ताठलेल्या सोट्याकडे सुद्धा बघून तिच्या डोळ्यात असलेली काम भावना धैर्याला स्पष्ट दिसत होती. नाझमीन पुढे झाली आणि धैर्याच्या गळ्यात दोन्ही हात घालून त्याच्या ओठांवर तिचे ओठ टेकवले. तेव्हाच विजांचा जोरात कडकडाट झाला. जणू काही दोघांच्या शरीरात संचारत असलेली वीज एकमेकांवर आदळून कडकडाट झाल्यासारखा आवाज झाला. दोघेही चुंबनाच्या वर्षावात बुडाले होते. धैर्याचे दोन्ही हात नाझमीनच्या गोऱ्या शार पाठीवरून फिरत होते. तिच्या केसांना एका हाताने घट्ट पकडून तो चुंबनाचा आस्वाद घेऊ लागला. मिशीदार ओठांचे चुंबन घेताना नाझमीन भलतीच चवताळली होती. मधेच धैर्या दोन्ही हातांनी नाझमीनच्या दोन्ही कलिंगडांना स्पर्श करून कुस्करु लागला. बराच वेळ चुंबन झाल्यावर दोघेही थांबले आणि एकमेकांच्या डोळ्यात बघू लागले. धैर्याने एका हाताने नाझमीनची ब्रा छातीवरून ओढून फाडून काढली आणि तिच्या गोऱ्या मोऱ्या कबुतरांना मुक्त केले. नझमिनच्या कबुतरांचा आकार धैर्या बघतच राहिला. ३० वर्षांचा असलेल्या धैर्याने अजूनपर्यंत कोणत्याही बाईच्या अंगाला स्पर्श केला नव्हता. आता नाझमीनच्या भरगच्च कबुतरांना बघून त्याच्या तोंडाला पाणी सुटले. त्याने त्याच्या दोन्ही हातांनी नाझमीनला कमरेत धरून सावकाश उचलले आणि स्वतःच्या पोटावर बसवून तिला तसेच धरून ठेवले. नाझमीनचे दोन्ही कबुतर आता धैर्याच्या तोंडासमोर होते. त्याने अजिबात वेळ न दवडता एक एक करून नाझमीनचे कबुतर चोखायला सुरवात केली. नाझमीनने तिचे दोन्ही हात धैर्याच्या कुरळ्या केसांमध्ये गुंतवून जोरजोरात विव्हळायला सुरवात केली. तिच्या त्या कबुतरांचा धैर्या फडशा पाडत होता. तिचे कोवळे मनुके दातांमध्ये धरून अक्षरशः चावत होता आणि गोऱ्या कबुतरांना संपूर्ण तोंडामध्ये घेऊन मनसोक्त चोखित होता. नाझमीनच्या गोऱ्या कबुतरांवर एव्हाना लाल निशाण तयार झाले होते. तिचे कोवळे मनुके कडक होऊन धैर्याला अजून चोखण्याचे निमंत्रण देत होते. धैर्या कधी न मिळाल्यासारखा नाझमीनच्या कबुतरांची मजा लुटत होता. तसेच मध्ये मध्ये नाझमीनच्या मानेवर ... तिच्या चेहऱ्यावर... तिच्या दंडावर तसेच तिच्या खमंग केसाळ काखेमध्ये धैर्याचे ओठ थिरकत होते. नाझमीनच्या केसाळ काखेमध्ये खरंच जन्नत असल्याची त्याला जाणीव झाली आणि जसं काही मधाच्या पोळ्यातून मध चाखावं तशी तो नाझमीनच्या केसाळ काखेमधला घाम चाखीत होता. नाझमीन डोळे बंद करून धैर्याच्या शरीराच्या स्पर्शाचा आनंद लुटीत होती.
रेडिओ वर ते गाणं परत परत रिपीट होत होतं.
हमको मिली हैं आज ये घड़ियाँ नसीब से
हमको मिली हैं आज ये घड़ियाँ नसीब से
जी भर के देख लीजिये हमको क़रीब से
फिर आपके नसीब में ये बात हो न हो
शायद फिर इस जनम में मुलाक़ात हो न हो
लग जा गले
पास आइये कि हम नहीं आएंगे बार-बार
पास आइये कि हम नहीं आएंगे बार-बार
बाहें गले में डाल के हम रो लें ज़ार-ज़ार
आँखों से फिर ये प्यार कि बरसात हो न हो
शायद फिर इस जनम में मुलाक़ात हो न हो
लग जा गले कि फिर ये हसीं रात हो न हो
शायद फिर इस जनम में मुलाक़ात हो न हो
लग जा गले
त्यानंतर नाझमीनला धैर्याने खाली उतरवले आणि पुन्हा दोघांनी एक लांबलचक चुंबन घेतले. त्याच वेळी नाझमीनने धैर्याच्या धोतरात हात घातला आणि त्याचे धोतर फाडून टाकले. धैर्याचा ८ इंचाचा कडक झालेला सोटा उघड पडला होता. त्याच्या त्या सोट्याकडे बघून नाझमीन गुटक्या गिळत होती. जसं काही तिला आता खूप भूक लागली आहे आणि धैर्याच्या सोट्यावर ती आता ताव मारणार आहे. नाझमीन खाली गुडघ्यावर बसली आणि तिने एका हाताने धैर्याचा सोटा पकडला पण तो संपूर्ण सोटा तिच्या एका हातामध्ये मावत नव्हता त्यामुळे दोन्ही हातांनी त्याचा सोटा पकडून त्यावरची त्वचा मागेपुढे करू लागली. नाझमीनने धैर्याच्या डोळ्यांमध्ये बघत त्याच्या गावठी मर्दानी सोट्यावरून जीभ फिरवली. त्या गरम स्पर्शाने धैर्याने डोळे बंद केले आणि नाझमीनचे केस घट्ट पकडून ठेवले. त्यानंतर नाझमीनने तिचे तोंड पूर्ण उघडले आणि तो सोटा स्वतःच्या संपूर्ण घशामध्ये घेण्याचा प्रयत्न करू लागली पण तो अर्धाच तिच्या तोंडात मावत होता. अजूनही अर्धा सोटा तिच्या तोंडाबाहेर होता. नाझमीन आवाज करत धैर्याचा सोटा मनसोक्त चोखित होती. दिव्याच्या उजेडात झोपडीच्या भिंतीवर त्याचे चित्र दिसत होते. धैर्याच्या सोट्याची जाडी हि नाझमीनच्या एका हाताच्या मनगटाइतकी होती. त्याच्या लिंबांना चोखित नाझमीन परिपूर्णपणे धैर्याच्या केसाळ सोट्याचा आनंद लुटीत होती. त्याच्या जांघाड्यामध्ये नाझमीनची जीभ फिरत होती. तसेच त्याच्या जंगलातून सुद्धा नाझमीन तिच्या जिभेचे वार करीत होती. धैर्या वेडा झाला होता. नाझमीनने चोखून चोखून धैर्याचा सोटा ओला केला होता आणि तो आता दिव्याच्या प्रकाशात चमकत होता. नाझमीनने तो सोटा स्वतःच्या चेहऱ्यावर ठेवला असता त्याची लांबी नाझमीनच्या चेहऱ्याइतकी दिसत होती. तो मर्दानी सोटा नाझमीन स्वतःच्या चेहऱ्यावर फिरवून घेत होती. नाझमीनने मन भरेपर्यंत धैर्याचा सोटा चोखला.
धैर्याने नाझमीनला उठवले आणि त्या ओंडक्यावर बसवले. त्यानंतर तिची ओली झालेली निकर काढून त्याने त्या नीकरचा सुगंध घेतला. नाझमीनच्या नीकरला येणारा तिच्या यौवनाच्या कामुक रसाचा कोवळा सुगंध धैर्याला मंत्रमुग्ध करून टाकत होता. धैर्याने ती निकर खाली ठेवली आणि तिचे दोन्ही पाय फाकवुन तिची कौमारिक मैना न्याहाळू लागला. नाझमीनची केसाळ मैना पाहून धैर्याच्या तोंडाला पाणी सुटू लागले. त्याने त्या मैनेवर त्याच्या एका हाताचे बोट फिरवले. ओली झालेली मैना त्या स्पर्शाने अजूनच चिकट झाली. धैर्याने त्याच्या दोन्ही हातांनी नाझमीनचे पाय फाकवुन धरले आणि त्याचे मिशीदार ओठ नाझमीनच्या मैनेवर टेकवले. त्या ओठांचा स्पर्श होताच नाझमीन मागच्या बाजूला झाली आणि दोन्ही हात धैर्याच्या केसांमध्ये घालून मोठ्याने ओरडू लागली. धैर्याने त्याची जीभ नाझमीनच्या मलईदार मैनेवर फिरवायला सुरुवात केली. तिच्या कोमल पाकळ्यांना जिभेने अलगद उघडले आणि त्यामधील मोत्याचा दाणा जिभेच्या टोकाने हळुवारपणे घासू लागला. नाझमीनची कोवळी मैना धैर्याच्या तावडीत होती. त्या मैनेच्या खारट तुरट चवीने धैर्याचे भान हरपले होते. तो बेभान होऊन नाझमीनच्या मैनेला चाटू लागला. नाझमीनला असा स्पर्श प्रथमच अनुभवायला मिळत असल्याने तिने तिच्या दोन्ही पायांनी धैर्याचे डोके जखडून धरले आणि त्या मौलिक क्षणाचा आनंद लुटू लागली. पावसाचा जोर अजून वाढला आणि इकडे धैर्याच्या जिभेचे वार देखील जोरजोरात होऊ लागले. नाझमीन इकडे तिकडे होऊन तडपडत होती. काही क्षणातच तिच्या मैनेचा सय्यम सुटला आणि तिची मैना पाझरू लागली. धैर्याच्या चेहऱ्यावर झालेला तिच्या कौमार्याचा वर्षाव ती पाहून खुश झाली होती.
त्यानंतर त्याच अवस्थेमध्ये धैर्याने नाझमीनच्या दोन्ही पायांना फाकवुन धरले आणि त्याचा ताठलेला सोटा तिच्या मैनेवर रगडु लागला. तिची मैना एकदम कौमारिक होती. त्यामुळे हे सगळं करताना दोघांनाही खूप दुखणार होतं. धैर्याने त्याच्या सोट्याचं बोण्ड नाझमीनच्या मैनेवर घासून हलकासा धक्का दिला पण नाझमीन अगोदरच घाबरली होती. तिने तिच्या दोन्ही हातांनी धैर्याच्या दंडाला घट्ट पकडले होते. धैर्याने त्याचे दोन्ही हात लाकडी ओंडक्यावर टेकवले होते आणि त्याचा जाड सोटा नाझमीनच्या मैनेमध्ये सारण्यासाठी प्रयत्न करू लागला. त्याने एकच जोराचा धक्का दिला आणि नाझमीनच्या मैनेचा पडदा तुटला. त्यामुळे नाझमीन जोरात ओरडू लागली होती. तिच्या डोळ्यांतून अश्रू वाहू लागले होते तसेच मैनेतून सुद्धा रक्ताची हलकीशी पिचकारी बाहेर उडून धैर्याच्या सोट्यावर उडाली होती. धैर्याने नाझमीनच्या तोंडामध्ये तोंड घातले आणि दुसरा धक्का दिला. यावेळी त्याचा अर्ध्यापेक्षा जास्त सोटा नाझमीनच्या मैनेमध्ये शिरला होता. नाझनिन जोरजोरात ओरडत होती. तिला सहन होत नव्हते कारण पहिलीच वेळ आणि धैर्याचा इतका जाड लांब सोटा नाझमीनच्या कोवळ्या कौमारिक मैनेमध्ये घुसला होता. अजूनही अर्धा सोटा तिच्या मैनेबाहेर होता. धैर्याने अजून एक धक्का दिला आणि त्याचा पूर्ण सोटा नाझमीनच्या मैनेमध्ये खोलवर सारला. नाझनिन जिवाच्या आकांताने ओरडू लागली. धैर्याने नाझमीनच्या ओठांना चुंबन देत एकामागोमाग एक धक्के देऊ लागला. त्याचा सोटा नाझमीनच्या मैनेमध्ये आरपार घुसून पुन्हा बाहेर पडत होता. जसे काही खड्ड्यामध्ये पहार घुसते आणि ती अजून खोलवर घुसवण्यासाठी पुन्हा बाहेर काढली जाते नंतर ती पुन्हा तितक्याच किंवा त्यापेक्षा जास्त आवेशात त्या खड्ड्यात घुसवली जाते तसा धैर्याचा सोटा नाझमीनच्या मैनेसोबत करीत होता. नाझमीन ओरडत होती पण धैर्या अजिबात थांबत नव्हता.
धैर्याने नाझमीनला त्याच अवस्थेत उचलले आणि झोपडीच्या दाराशी घेऊन आला. झोपडीच्या दारापाशी येऊन त्याने नाझमीनला दाराला टेकवले आणि तिला कमरेत धरून तिचे दोन्ही पाय स्वतःच्या कमरेभोवती ठेवले. नंतर त्याचा सोटा पुन्हा तिच्या मैनेच्या मुखावर टेकवून आत घुसवला आणि एकामागोमाग एक जोरजोरात धक्के देऊ लागला. नाझमीन आता सगळं खुशीने सहन करीत होती. तिच्या चेहऱ्यावर बाहेरून येणारे पावसाचे थेम्ब पडत होते. तसेच तिने धैर्याच्या पाठीला घट्ट पकडून ठेवले होते. तिच्या नखांनी धैर्याच्या पाठीवर ओरबाडले होते. धैर्या धक्के देत होता. नाझमीन प्रत्येक धक्क्याने जन्नतचा अनुभव घेत होती. दोघे एकमेकांच्या तोंडामध्ये तोंड घालून चुंबनाचा वर्षाव करीत होते. पावसाच्या सरी नाझमीनच्या जखमेवर पडू नयेत म्हणून धैर्या नाझमीनला घेऊन पुन्हा आतमध्ये आला आणि नाझमीनला लाकडाच्या ओंडक्यावर गुडघ्यावर बसवून पुढे दोन्ही हात टेकवायला सांगितले. पाठीमागून धैर्या नाझमीनवर सैर करण्यासाठी सज्ज झाला. त्याने त्याचा सोटा हातामध्ये घेतला आणि मागच्या बाजूने तिच्या मैनेमध्ये अलगद सारला. तिची मैना ओली असल्यामुळे आता तो सोटा सर्र्कन आतमध्ये घुसला. नाझमीनचे केस एका हातामध्ये घट्ट पकडले होते तर दुसऱ्या हाताने नाझमीनच्या गोऱ्या गोऱ्या कलिंगडांवर चापट्या मारीत धैर्या नाझमीनवर सैर करीत होता. नाझमीन घामाने भिजली होती. तिची गोरी काया दिव्याच्या उजेडात चमकत होती. त्या उजेडात तिच्या त्या गोऱ्या शरीराचा आकार आणि कलिंगडाचा आकार बघून धैर्याला अजूनच चेव आला आणि तो अजून जोरात धक्के देऊ लागला. नाझमीन जोरात ओरडत होती. शेवटी धैर्याचा सय्यम सुटला आणि त्याने नाझमीनला घट्ट पकडून तीच्या मैनेमध्येच पिचकारी सोडून तसाच तिच्या अंगावर पडून राहिला.
दोघे तसेच झोपी गेले. रात्र सरली आणि सकाळ कधी झाली समजलंच नाही. चिमण्यांच्या चिव चिव आवाजाने धैर्याला जाग आली. पाऊस थांबला होता. सूर्याची किरणे नाझमीनच्या गोऱ्या शरीरावर पडून तिचे मखमली शरीर अजूनच चमकू लागले होते. धैर्या तिच्या गोऱ्या शरीराकडे बघून आनंदी झाला. त्याने नाझमीनला उठवले आणि दोघांनी एकमेकांना एक घट्ट मिठी मारली. नाझमीनने कपडे घातले आणि ती घरी जायला निघाली. धैर्याने नाझमीनला जंगल संपण्याच्या वाटेपर्यंत नेऊन सोडले आणि तिला लगेचच दवाखान्यात जाण्यासाठी सांगितले. नाझमीनने धैर्याला पुन्हा एकदा मिठी मारली आणि ती तिच्या गावी निघून गेली. घरी आल्यावर तिने आंघोळ केली आणि काहीतरी खाऊन तशीच झोपून गेली. दवाखान्यात जाऊन तिने व्यवस्थित मलम पट्टी करून घेतली. नंतर तिने डॉक्टरांनी सांगितल्याप्रमाणे घरीच काही दिवस आराम केला. काही दिवसांनी तिची जखम भरून येऊ लागली तशी ती शाळेमध्ये जायला निघाली. ती एसटीनेच शाळेमध्ये आली होती. ज्या दिवशी ती शाळेत गेली त्या दिवशी दुपारी ती लवकर शाळेतून निघाली. तिची स्कुटी शोधण्यासाठी ती तेच मारुतीचं मंदिर शोधत होती. पण तिला ते सापडत नव्हते. तिला वाटलं कि ती रस्ता चुकली आहे त्यामुळे ती येणाऱ्या जाणाऱ्यांना त्या मंदिराबद्दल आणि त्या वाटेबद्दल विचारू लागली. पण कोणीच तिच्या त्या बोलण्यावर विश्वास ठेवायला तयार नव्हते. तिने तिच्या अम्मीला फोन केला आणि तिला विचारलं कि नाझमीनच्या लहानपणी ज्या कच्च्या जंगलवाटेने आपण घरी गेलो होतो ती वाट सापडत नाही आहे. त्यावर तिची अम्मी तिला म्हणाली कि अशा कोणत्याही वाटेबद्दल तिला देखील नाही माहित आणि नाझमीनच्या लहानपणी सुद्धा अशा कोणत्याही वाटेने तिच्या अम्मीने तिला कधी नेल्याचे सुद्धा आठवत नाही. हे ऐकून नाझमीन मोठ्या विचारात पडली. तो जंगलातला कच्चा रस्ता खरंच नाही आहे का? मग तो धैर्या आणि त्याच्यासोबत ते सगळं घडलेलं काय होतं? तो वाघ आणि ती झोपडी... ते स्मशान ते सगळं माझा भ्रम आहे कि काय? हे सगळे विचार नाझमीनच्या मनात येऊ लागले.
तिने लगेचच एसटी पकडली आणि घरी आली. घरी आल्यावर तिने तिची स्कुटी घराच्या आवारातच असल्याचे पाहिले आणि तिची स्कुटी एकदम व्यवस्थित होती. घरात शिरल्यावर तिने पुन्हा एकदा अम्मीला त्या जंगलातल्या रस्त्याबद्दल विचारले पण तिच्या अम्मीने साफ नकार दिला. तिच्या अम्मीने तिला विचारलं कि आज स्कुटी का घेऊन नाही गेलीस तेव्हा तिने उलट अम्मीलाच विचारले कि तिची स्कुटी तर इकडे नव्हती. त्यावर तिची अम्मी तिच्यावर ओरडली कि इतके दिवस हि स्कुटी इथेच दरवाजात आहे आणि इकडून ती कुठे जाणार. तिने पाहिले तर कमरेवर असलेले जखमेचे निशाण सुद्धा तसेच होते. काही गोष्टी तशाच आहेत पण काही गोष्टी वेगळ्या आहेत. नाझमीनला काहीच समजेना. नाझमीनचे डोके दुखू लागले विचार करून करून. अचानक तिला उलटी झाल्यासारखं वाटलं तशी ती बाथरूम मध्ये पळाली. तिने उलटी करण्यासाठी तोंड उघडलं पण तिला उलटी होत नव्हती. कोरड्या उलट्या असतील का? असे विचार तिच्या मनात आले. तिने ताबडतोब दवाखान्यात जाऊन तिची तपासणी केली. दवाखान्यातील डॉक्टरांनी तपासणी करून सांगितले कि नाझमीन गरोदर आहे. नाझमीनच्या डोक्यात विचारांचे काहूर माजले. तिला समजत नव्हते कि काय चाललं आहे सगळं. जर धैर्या... स्मशान वगैरे सगळं खोटं आहे तर मग मी गरोदर कशी काय?
तितक्यात तिला असं वाटलं कि कोणीतरी दूरवरून तिला आवाज देत आहे.. "बाईसाहेब आव बाईसाहेब कूट रमला आहात. झोपेमध्ये काय बडबड करत आहात तुमि. चला उटा सकाळ होऊन गेली बगा" नाझमीनने डोळे उघडले आणि ती ताडकन उठली. तिने आजूबाजूला पाहिलं तर ती अजून झोपडीतच होती. म्हणजे सगळं स्वप्न होतं तर. नाझमीनने धैर्याला घट्ट मिठी मारली. ती म्हणाली,"मला सोडून कुठे जाणार नाही ना तुम्ही? प्लिज अल्लाह कि कसम है आपको आप मुझे छोडकर कभी नही जाओगे" धैर्याने तिच्या चेहऱ्यावरून हात फिरवला आणि म्हणाला,"तुमच्यासारख्या भूलोकीच्या अप्सरेला सोडून म्या कुटबी जायचो न्हाय बगा" धैर्याने तिच्यासाठी गरम गरम गवती चहा बनवून आणला होता. गुळाचा सुगंध येत होता. रेडिओ वर धैर्याने ते गाणं पुन्हा लावलं होतं. त्या गाण्यानेच बहुधा दोघांचं मन एकमेकांमध्ये गुंतलं होतं. नाझमीनच्या चेहऱ्यावर आनंद होता पण पडलेल्या स्वप्नामुळे मनात चलबिचल सुद्धा झाली होती. पहाटे पडलेली स्वप्ने खरी होतात असं ऐकिवात आहे. हे स्वप्न जर खरं झालं आणि धैर्या मला सोडून गेला तर माझं कसं होईल या विचाराने नाझमीन गोंधळून गेली होती. धैर्याने तिची होणारी चलबिचल पाहून तिच्या चेहऱ्यावरून आणि केसांमधून हात फिरवला आणि तिचे डोके स्वतःच्या छातीवर ठेवले. त्यामुळे नाझमीन थोडी शांत झाली होती. दोघांच्याही डोळ्यात आनंदाचे अश्रू होते. नाझमीनने तो चहा घेतला आणि ती घरी जायला निघाली. धैर्याने नाझमीनला जंगल संपण्याच्या वाटेवर सोडले. पक्क्या रस्त्यावरून ती चालू लागली. दोघांमध्ये फक्त १० मीटरचे अंतर असेल. नाझमीन पुन्हा पुन्हा मागे वळून बघत होती. धैर्या तिच्याकडे बघून हात दाखवत होता. नाझमीन एकसारखी मागे वळून बघत होती. कारण तिला वाटत होतं कि धैर्या तिला सोडून निघून जाईल कायमचा. अचानक…..समोरून भरधाव वेगाने येणाऱ्या ट्रकने नाझमीनला उडवले. त्या धडकेने नाझमीन रस्त्याच्या दुसऱ्या दिशेला पडली. ट्रक ड्राइव्हरने ट्रक न थांबवता तसाच ट्रक घेऊन निघून गेला. धैर्या जागीच उभा होता. त्याचे पाय जागचे हालत नव्हते. इतका मोठा रांगडा पहिलवान आणि जागचा हालत नव्हता. भीतीने तो थरथर कापत होता. त्याच्या डोळ्यांतून अश्रू येत होते. नाझमीनच्या डोक्यातून रक्ताच्या धारा सुटल्या होत्या. तिने प्राण सोडले होते. धैर्या खाली कोसळला आणि ढसा ढसा रडू लागला. नाझमीनचे डोळे उघडेच होते. जणूकाही ती अजूनही धैर्या कडे बघत होती कि तो तिला सोडून जाऊ नये. पण तीच धैर्याला सोडून गेली होती.
धैर्याने कशीबशी ताकद एकवटून पाऊल उचलले आणि धावत धावत तो नाझमीन जवळ गेला. खाली बसून त्याने नाझमीनचे डोके आपल्या मांडीवर घेतले आणि एका लहान मुलासारखा रडू लागला. ढगांचा गडगडाट होऊन पुन्हा पाऊस बरसू लागला. धैर्या मोठमोठ्याने रडू लागला. त्याच्या डोळ्यांतील अश्रू पावसाच्या सरींनी पुसले जात होते. त्याला एकच गाणं ऐकू येत होतं...
'लग जा गले कि फिर
ये हसीं रात हो न हो
शायद फिर इस जनम में
मुलाक़ात हो न हो
लग जा गले कि फिर
ये हसीं रात हो न हो
शायद फिर इस जनम में
मुलाक़ात हो न हो'
समाप्त. मित्रांनो आणि मैत्रिणींनो तुम्हाला हि कथा आवडली असेल तर नक्कीच कमेंट मध्ये सांगा. तसेच या कथेमधले शृंगारिक शब्द कसे आहेत याबद्दल सुद्धा तुमचे अभिप्राय जरूर मांडा. धन्यवाद.
Continue Reading

लग जा गले कि फिर ये हसीं रात हो न हो (भाग १) -

| 0 comments

 लग जा गले कि फिर ये हसीं रात हो न हो (भाग १) -

लेखक - रोहन
कथेचा प्रकार - भयावह कामशास्त्र

नमस्कार मित्रांनो आणि लपून छपून वाचणाऱ्या मैत्रिणींनो. मराठी चावट शृंगारिक कल्पनाविश्वात आपले स्वागत आहे. खरं सांगायचं तर आपल्या या मराठी विश्वात इतकं भरभरून चावट साहित्य आहे कि इतर कोणत्याही भाषेतले साहित्य हे कमी पडेल. तसेच मराठी शृंगारिक साहित्य हे इतर शृंगारिक साहित्यापेक्षा नक्कीच वेगळे असते कारण मराठी भाषेमध्ये शृंगार कथा वाचताना वाचकांचे कपडे लागलीच ओले होतात. त्याचबरोबर जेव्हा ती कथा भयावह असेल तर कपडे ओले होण्यासोबत अंगावर काटे देखील येतात. म्हणूनच आपली मराठी भाषा हि खूप महान आहे.
…….धैर्याने कशीबशी ताकद एकवटून पाऊल उचलले आणि धावत धावत तो नाझमीन जवळ गेला. खाली बसून त्याने नाझमीनचे डोके आपल्या मांडीवर घेतले आणि एका लहान मुलासारखा रडू लागला. ढगांचा गडगडाट होऊन पुन्हा पाऊस बरसू लागला. धैर्या मोठमोठ्याने रडू लागला. नाझमीनला त्याने गमावलं होतं. धैर्या सगळं आठवत होता. फक्त काही क्षणांची साथ लाभलेल्या नाझमीनवर त्याचं इतकं प्रेम जडलं होतं. तसेच नाझमीन सुद्धा त्याच्यावर जीवापाड प्रेम करू लागली होती. पण एकाच क्षणात सगळं काही संपून गेलं होतं…….
कोल्हापुरात उमरज गावा जवळील एका शाळेत शिकवणारी नाझमीन ही अत्यंत जबाबदार आणि हुशार शिक्षिका होती. सकाळपासून धो धो पाऊस कोसळत होता. त्यामुळे मुख्याध्यापकांनी शाळेतल्या मुलांना लवकर घरी सोडण्याचे आदेश दिले. बाकीचे शिक्षकही ताबडतोब निघून गेले. पण हातात घेतलेले काम पूर्ण होईपर्यंत जागेची न हलणारी नाझमीन घरी जायला तयारच नव्हती. संध्याकाळचे ६ वाजले होते. पावसाचा जोर वाढला तसा शाळेचा शिपाई नाझमीन कडे आला आणि तिला घरी जाण्याची विनवणी करू लागला. तेव्हा नाझमीनने सगळं आटोपून निघायची तयारी सुरु केली. सगळं बंद करून दोघेही शाळेबाहेर पडले. तितक्यात नाझमीनच्या अम्मीचा फोन आला. तिला काळजी वाटत होती म्हणून तिने नाझमीनला फोन केला. अर्ध्या तासात घरी पोहोचते हे सांगून नाझमीनने फोन ठेवून दिला. तो शिपाई एसटी मधून त्याच्या घरी निघून गेला. नाझमीनने रेनकोट घातले आणि तिची स्कुटी सुरु केली. शाळेपासून जेमतेम १५ किलोमीटर वर तिचे खरपे बुद्रुक हे गाव होते. नाझमीन सावकाशपणे तिची स्कुटी चालवत होती. पावसामुळे लवकरच अंधार जाणवत होता. त्यामुळे रस्त्याला फक्त गाडीचीच लाईट होती. ७ किलोमीटर वर गेल्यावर अचानक नाझमीनच्या स्कुटी मधून कर्रर्रर्र कर्रर्रर्र असा आवाज होत तिची स्कुटी बंद पडली. तिने स्कुटी रस्त्याच्या बाजूला लावली आणि उतरून बघू लागली. तर स्कुटीचा टायर पंक्चर झाला होता.
नाझमीन धीट होती. अजिबात न घाबरता ती इकडे तिकडे कोणाची मदत मिळते आहे का ते पाहू लागली. पण संध्याकाळची वेळ असल्याने आणि जोराचा पाऊस पडत असल्याने कोणीच नव्हते. तिने तिच्या अम्मीला फोन करण्यासाठी फोन बाहेर काढला तर फोन मध्ये सिग्नल सुद्धा नव्हते. बहुतेक जोराचा पाऊस असल्याने पंचगंगा नदीने धोक्याची पातळी ओलांडली असावी आणि त्यामुळे मधला पूल पाण्याखाली गेला असावा. म्हणूनच एक सुद्धा गाडी या बाजूला फिरकत नव्हती. नाहीतर आत्तापर्यंत एखादी एसटी किंवा टमटम तरी आली असती. एखादी मोटारबाईक सुद्धा दूर दूर पर्यंत दिसत नव्हती. काय करावे आता नाझमीनला सुचत नव्हते. अशा पावसामध्ये रस्त्याने घरी चालत जाईपर्यंत जवळ जवळ २ तास तरी लागतीलच. तसेच पाठीमागे ७ किलोमीटर परत शाळेच्या इथे चालत जाण्याचा प्रश्नच नाही. कारण त्यापेक्षा मग ८ किलोमीटर चालत घरी जाणे फायद्याचे ठरेल. नाझमीन धीट असली तरी ढगांचा गडगडाट... विजांचा कडकडाट आणि पावसाच्या जोरामुळे थोडी विचारात पडली होती. त्यानंतर तिला आठवलं कि लहानपणी तिच्या अम्मीने तिला एकदा जंगलातल्या कच्च्या रस्त्याने घरी नेलं होतं. जवळच एक लहानसं मंदिर आहे. त्या मंदिरालगत जंगलातून एक कच्चा रस्ता जातो आणि त्या रस्त्याने नाझमीनच्या खरपे बुद्रुक या गावात अवघ्या पाऊण तासात पोहोचता येते. पण या रस्त्यावरून जाताना एक स्मशानभूमी आहे आणि रात्रीचे त्या स्मशानभूमी मधून जाताना नक्कीच कोणालाही नाही आवडणार. लहानपणी नाझमीन अम्मीसोबत त्या स्मशानभूमीमधून जाताना रडत होती हे तिला आठवलं. पण आता तिने सगळी शक्ती एकवटली आणि सगळी भीती दूर सारून त्या जंगलवाटेने जाण्याचे ठरवले.
मारुतीच्या मंदिराशेजारी तिने तिची स्कुटी लावली आणि त्या स्कुटीला झावळ्यांनी व्यवस्थित झाकून ठेवले जेणेकरून कोणी त्या स्कुटीला पळवून नेणार नाही. मारुतीच्या पाया पडून नाझमीनने कच्चा रस्ता पकडला. संकटकाळी प्रत्येक देव हा शक्तीच देतो या विचारांची असलेल्या नाझमीनला मारुतीचे दर्शन घेऊन बरीच ऊर्जा प्राप्त झाली होती. तिच्या मनात आता भीती अजिबात उरली नव्हती. सोबत असलेली बॅटरी चालू करून ती एक एक पाऊल पुढे टाकत होती. काही पावले पुढे चालत गेल्यावर तिला स्मशानातील धुराचा आणि अत्तराचा वास येऊ लागला तेव्हा तिला जाणवलं कि स्मशान जवळ आलं आहे. त्यासोबत कुत्र्यांच्या विचित्र भुंकण्याचा आवाज देखील नाझमीनचे लक्ष विचलित करीत होता. तीन गावांनी मिळून बांधलेली असल्यामुळे हि स्मशानभूमी खूप मोठी होती. स्मशानाचा दरवाजा उघडताच कर्रर्रर्र असा आवाज झाला आणि त्याचबरोबर कुत्र्यांचा भुंकण्याचा आवाज अजूनच जोर धरू लागला. चित्रविचित्र आवाज नाझमीनच्या कानावर येऊ लागले. त्यामध्ये पाऊस सुरूच असल्याने तिला सारखे सारखे चेहऱ्यावर येणारे पावसाचे पाणी पुसावे लागत होते. स्मशानात थोडे आतमध्ये गेल्यावर नाझमीनला आपल्या पाठीमागून कोणीतरी चालत असल्याचा भास झाला. तिने चटकन मागे वाळवून पाहिले पण कोणीच नव्हते. कधी तिला वाटे तिच्या उजव्या बाजूने तर कधी डाव्या बाजूने तर कधी कोणीतरी समोरून चालत येत आहे असा भास होऊ लागला. पण नाझमीनने स्वतःची मूठ घट्ट आवळून धरली होती आणि जलदगतीने पाऊले टाकत होती. पुन्हा एकदा तिच्या पाठीमागून कोणीतरी पळत आल्याचा तिला भास झाला पण मागे वळून बघताच कोणीच दिसत नव्हते. नाझमीनने मनाशी ठरवले कि आता कोणताही आवाज झाला तरी मागे वळून बघायचेच नाही.
जळलेल्या प्रेतांचा उग्र वास नाझमीनच्या नाकामध्ये घर करत होता. त्याचसोबत अत्तराच्या सुगंधाने तिला मंत्रमुग्ध झाल्यासारखे वाटत होते. नाझमीनचा भूत आत्मा वगैरे गोष्टींवर अजिबात विश्वास नव्हता पण अशा वेळी कोणत्याही माणसाच्या मनामध्ये त्या सगळ्या कल्पना आल्याशिवाय राहत नाही. त्याचप्रमाणे नाझमीनच्या मनात सुद्धा भूत... आत्मा वगैरे संकल्पना चलबिचल करीत होत्या. त्यामुळे ती घाबरू लागली होती. प्रत्येक पावलावर पाचोळ्याचा आवाज .... त्याचसोबत पावसाच्या बरसणाऱ्या सरींचा आवाज..... दुरून येणाऱ्या कुत्र्यांच्या भुंकण्याचा आवाज... रातकिड्यांचा आवाज.... त्यामुळे नाझमीनच्या मनात वेगवेगळे विचार येत होते आणि त्यातूनच तिला सगळे भास होत होते. तिच्या डोक्यामध्ये अनेक संकल्पना येऊ लागल्या. कधी तिला वाटे कि हाडांचा सापळा उठून तिच्या समोर येईल तर कधी पाठीमागून येऊन तिचा गळा आवळेल. भयभीत होऊन ती जलदगतीने पावले टाकत होती. इतक्यात तिला जाणवलं कि तिच्या पाठीमागे कोणीतरी उभे येऊन ठाकले आहे. तिने लगेच पाठीमागे वळून पाहिले तर एक कुत्र्याचं पिल्लू तिच्या समोर उभं होतं. अतिशय घाबरलेलं ते पिल्लू जणू काही तिला काहीतरी सांगण्याचा प्रयत्न करीत होतं. नाझमीनने इकडे तिकडे पाहिलं आणि मग पुन्हा त्या पिल्लाकडे पाहिलं. तेवढ्यात तिच्या पाठीमागून कोणीतरी धावत गेल्यासारखं तिला वाटलं म्हणून तिने मागे वळून पाहिलं पण तिला कोणीच दिसलं नाही. तिने पुन्हा त्या पिल्लाकडे वळून पाहिलं आणि जोराची किंकाळी सोडली. ते कुत्र्याचं पिल्लू रक्ताने माखलेलं मरून पडलं होतं. नाझमीनने डोळे बंद करून घेतले आणि पुन्हा डोळे उघडून पाहते तर ते पिल्लू तिथे नव्हतं. तिने इकडे तिकडे पाहिलं तर कोणीच नव्हतं. तिला समजलं या सगळ्या तिच्या डोक्यातल्या कल्पना आहेत बाकी काहीच नाही.
नाझमिन पुढे चालतच राहिली. स्मशानातला रस्ता आता संपत आला होता आणि नाझमीनला समोरचा दरवाजा दिसत होता. ती खुश झाली होती पण तितक्यात तिच्या डाव्या बाजूने एका वाघाने तिच्यावर झडप घातली. पहिल्या क्षणाला तिला समजलेच नाही कि काय झाले. नाझमीनच्या हातामधली बॅटरी खाली पडली. वाघाच्या पंजाच्या नखांनी तिच्या कमरेवर ओरबाडले होते. नाझमीन उठून उभी राहिली तर समोर एक जंगली वाघ तिच्याकडे बघून डरकाळी फोडत होता. वाघाची नजर तिच्यावर होती. नाझमीनच्या कमरेमधून रक्त वाहत होते पण तिचं सगळं लक्ष त्या वाघावर होतं. तो जंगली वाघ नाझमीनच्या डोळ्यांमध्ये बघत होता. नाझमीन खूप घाबरली होती. तिला इतकं माहित होतं कि अशा वेळी वाघाच्या डोळ्यांमध्ये डोळे घालूनच पाहायचं असतं. अजिबात नजर इकडची तिकडे करायची नसते. तो वाघ पुढे झेप घेण्यासाठी थोडा मागे सरकला आणि त्याने झेप घेतली. नाझमीनने भीतीने डोळे बंद केले. त्याच वेळी ‘धैर्या’ ने वाघावर झेप घेऊन त्याला दुसऱ्या दिशेला जमिनीवर पाडले. नाझमीनने डोळे उघडले तेव्हा तिने पाहिलं कि एका माणसाने वाघापासून तिचा बचाव करण्यासाठी मध्येच उडी घेतली होती आणि वाघाला धरून दुसऱ्या दिशेला जमिनीवर पाडले होते. नाझमीनने लगेचच बॅटरी उचलली आणि चालू करून धैर्या आणि वाघ यांच्या दिशेने धरली. धैर्या आणि वाघ दोघेही एकमेकांसमोर हल्ल्याच्या आवेशाने उभे राहिले. नाझमीन धैर्याकडे पाहत होती. ६ फूट उंच आडदांड शरीर.... ..कणखर मनगटं...निधडी छाती...पिळदार मिशा.... अंगावर फक्त धोतर कसून बांधलेले.... दोन्ही दंडांवर तांब्याचे कडे.... तीक्ष्ण नजर वाघाच्या नजरेला धडक देत होती. धैर्याने एक पाय मागे मातीमध्ये रोवला जेणेकरून वाघावर हल्ला चढवता येईल. वाघाने पुन्हा एकदा डरकाळी फोडली. धैर्याने दोन्ही हातांची मूठ आवळली आणि त्या वाघाच्या डोळ्यांमध्ये डोळे घालून मोठ्या जिद्दीने पाहू लागला. अचानक वाघाचं गुरगुरणे बंद झाले आणि वाघाची पावलं मागे मागे सरकत त्याने जंगलामध्ये धूम ठोकली. इतक्या चवताळलेल्या वाघाने अचानक पाठी होऊन हार कशी काय मानली असेल आणि लगेचच जंगलात पळून कसा काय गेला असेल या विचारात नाझमीन पडली. धैर्या पाठीमागे वळला आणि नाझमीन जवळ आला. धैर्याच्या धिप्पाड देहासमोर नाझमीन एक लहानगी बाहुली दिसत होती. स्वतःच्या मिशांना पीळ देत धैर्या नाझमीनला म्हणाला,"नमस्कार बाईसाहेब. हिकडच्या तुमि दिसत न्हाईत. मंग कुटणं आलायसा अन कूट जायाचं हाय". पावसाचा जोर कमी झाला होता. नाझमीनच्या कमरेवर झालेल्या जखमेची जाणीव आता तिला होऊ लागली. जखम किती झाली आहे तिला समजत नव्हतं. तिने तिच्या डाव्या हाताने जखम दाबून धरली होती. ती वर तोंड करून धैर्याच्या डोळ्यांमध्ये डोळे घालून म्हणाली,"जी नमस्ते. मी उमरज गावाजवळच्या शाळेमध्ये शिक्षिका आहे. आज घरी जाताना रस्त्यामध्येच माझी गाडी बंद पडली. मग विचार केला कि या जंगलातल्या आडवाटेने लवकर पोहोचता येईल माझ्या गावाला खरपे बुद्रुकला. पण वाघाने अचानक हल्ला चढवल्यामुळे मी खूप घाबरली होती. तुम्ही तुमची जान जोखीम मध्ये टाकून मला वाचवलं. अल्लाह तुम्हाला कधी काही कमी पडू देणार नाही."... हे ऐकल्यावर धैर्या जोरजोरात हसू लागला.... "आव बाईसाहेब. या जंगलातल्या जनावरांशी माझं जवळचं नातं हाय. अन देवाकडे म्या कदीबी काय मागत नसतो. मजा इश्वास हाय त्यो फकस्त माज्या या मनगटावर" धैर्याने नाझमीनसमोर त्याचा उजवा हात पुढे करून त्याच्या मनगटा मधली ताकद दाखवली.
नाझमीनच्या दोन्ही हातांना एकत्र केले तरी त्याहून मोठा होईल असा धैर्याचा एक हात होता. इतका दणकट आणि मजबूत हात नाझमीनने आतापर्यंत कधीच पाहिला नव्हता. ... "अल्लाह आआअह् ओह ... शायद वाघाच्या नखांनी माझ्या कमरेवर जास्तच जखम केली आहे." नाझमीनला आता ती जखम सहन होत नव्हती. तसेच त्यामधून रक्तस्त्राव सुद्धा होत होता. तिने ओढणी काढून तिच्या कमरेभोवती घट्ट त्या जखमेवर बांधून धरली. धैर्या त्या जखमेकडे बघून म्हणाला..."माझं झोपडं इथंच हाय जवळ. तुम्हास्नी म्या जखमेवर औशीद देतो लावाया. चला बिगी बिगी." धैर्या नाझमीनला रास्ता दाखवत त्याच्या झोपड्याजवळ घेऊन गेला. त्या स्मशानाच्या थोड्या अंतरावर धैर्याचं झोपडं होतं. दोघेही झोपडीत आले तसा पुन्हा जोराचा पाऊस सुरु झाला. धैर्याने लगेचच कंदील लावला आणि दोन तीन ठिकाणी दिवे लावले जेणेकरून झोपडीमध्ये उजेड होईल. मग त्याने नाझमीनला बसायला जागा दिली. दोघेही पावसाच्या पाण्याने पूर्णपणे भिजले होते. नाझमीनने तिचं रेनकोट काढून ठेवलं. धैर्याने नाझमीनला केस पुसायला एक कापड दिलं. केस पुसून झाल्यावर त्याने तिला त्याच्या झोपड्यात असलेल्या एका लाकडाच्या ओंडक्यावर झोपायला सांगितलं आणि कंदिलाच्या प्रकाशात तिची जखम व्यवस्थित पाहिली. वाघाच्या नखांचा फक्त हलकासा मारा होता पण नाझमीनच्या कमरेला गंभीर जखम देऊन गेला होता. तो म्हणाला रक्त बरंच जात आहे. लगेचच जखम शिवावी लागेल आणि त्यावर आयुर्वेदिक लेप लावावा लागेल. नाझमीनने धैर्याला विचारलं कि जखम शिवणार कशाने?
त्यावर धैर्या म्हणाला कि त्याच्याकडे असलेल्या कपडे शिवायच्या जाड सुई आणि धाग्याने तात्पुरती जखम शिवून देईल. मग उद्या सकाळी डॉक्टर कडे जाऊन व्यवस्थित उपचार घेता येतील. पण सध्या जखम शिवून त्यावर लेप लावणं गरजेचं आहे हे धैर्याने सांगितलं. कारण जखम मोठी असल्याने फक्त लेप लावून चालणार नाही. नाझमीनने होकारार्थी मान डोलावली. त्यावर धैर्या म्हणाला,"बाईसाहेब पर त्यासाठी तुम्हास्नी तुमची हि वरची कापडं काडाया लागतील. न्हायतर जखम यवस्थित शिवता येनार न्हाय." धैर्या नाझमीनच्या डोळ्यात बघून बोलत होता. "अहो पण तुमच्यासमोर कसं?", नाझमीन उत्तरली. त्यावर धैर्या म्हणाला,"बाईसाहेब या वक्ताला म्या तुमच्यासाठी एक वैद्य हाय हे लक्षात ठेवा. मनात काय बी इचार आणू नका". धैर्याचं मन सुद्धा एकदम साफ होतं. नाझमीन बद्दल त्याच्या मनात काहीच वाईट विचार नव्हते. नाझमीनने काहीही न बोलता पुन्हा होकारार्थी मान डोलावली. त्यानंतर धैर्या तिला म्हणाला," बाईसाहेब तुमि तयार व्हा. म्या पानी गरम करून आणतो अन सुई धागा अन लेप बी बनवून आणतुया लगीचच." धैर्या पाठीमागे वळाला आणि चुलीमध्ये लाकडं घालून अग्नी पेटवला. त्यावर पाण्याचे पातेले ठेवून मग पानांचा लेप बनवायला घेतला. वाटीभर पानांचा लेप बनवून झाल्यावर त्याने डब्यातून सुई धागा काढून ती सुई गरम पाण्यामध्ये व्यवस्थित धुवून घेतली जेणेकरून नाझमीनला कसलंच इन्फेक्शन होणार नाही. पाणी व्यवस्थित गरम होईपर्यंत त्याने धैर्याने चार्जिंग वाला रेडिओ सुरु केला त्यावर त्याने कॅसेट मधून एक गाणं लावलं... धैर्या म्हणाला,"बाईसाहेब माझं आवडतं गाणं म्या लावतुया. तुम्हास्नी बी आवडेल अन तुमचं दर्द थोडं कमी व्हईल"
'लग जा गले कि फिर ये हसीं रात हो न हो
शायद फिर इस जनम में मुलाक़ात हो न हो
लग जा गले कि फिर ये हसीं रात हो न हो
शायद फिर इस जनम में मुलाक़ात हो न हो
लग जा गले'
हे गाणं ऐकून नाझमीन म्हणाली,"तुम्हाला सांगू माझं सुद्धा हे खूपच फेव्हरेट गाणं आहे. मला हे गाणं खूप खूप आवडतं." त्यानंतर ते सगळं घेऊन धैर्या पाठीमागे वळाला. त्याने सगळं सामान बाजूला जमिनीवर ठेवले आणि नजर वर करून बघितली तर समोर नाझमीन खाली मान घालून उभी होती. तिने तिच्या अंगावरचे कपडे काढून बाजूला ठेवले होते आणि आता ती फक्त ब्रा आणि निकर वर होती. जखम कमरेवर असल्याने तिला पायजमा देखील काढणे भाग होते. ती तिच्या दोन्ही हातांनी तिचं शरीर झाकण्याचा प्रयत्न करीत होती. लाजेने ती लाल लाल झाली होती. दोन्ही हात स्वतःच्या खांद्यावर तिरकस ठेवून ती तिच्या वक्षस्थळांना झाकण्याचा प्रयत्न करीत होती. धैर्याने त्याची नजर वळवली आणि तो नाझमीनला म्हणाला,"बाईसाहेब तुमि या लाकडाच्या ओंडक्यावर जखमेची बाजू वर करून झोपा" नाझमीन उजव्या बाजूच्या कुशीवर झोपली. धैर्याने गरम पाण्यामध्ये फडकं बुडवून नाझमीनची जखम व्यवस्थित साफ केली. उभा राहून तो नाझमीनच्या जखमेवर उपचार करीत होता. जेव्हा गरम पाण्याचं फडकं नाझमीनच्या जखमेवर धैर्याने टेकवलं तसं नाझमीनला खूप जोरात दुखलं आणि तिने डोळे बंद करून धैर्याचा हात धरला. धैर्याने काहीही न बोलता नाझमीनच्या चेहऱ्याकडे पाहिले. अतिशय सुंदर अशा नाझमीनच्या चेहऱ्यावर असलेल्या भीतीने ती अजूनच सुंदर दिसत होती. नाकामध्ये बारीक खडा आणि डोळ्यांमध्ये काहीसं राहिलेलं काजळ याव्यतिरिक्त तिच्या चेहऱ्यावर काहीच नव्हतं तरीही ती एक सुंदर अप्सरा दिसत होती. तिच्या हनुवटीवर असलेला तीळ तिच्या सौंदर्यामध्ये अजून एक मोती जोडत होता. नाझमीनची गोरी काया अप्सरेहूनही सुंदर होती. तिच्या दोन्ही वक्षस्थळांचा आकार हा कमाल होता. कमरेवरची त्वचा इतकी गुळगुळीत आणि कोमल होती कि त्यावरून हात फिरवला कि सर्र्र्कन घसरून जाईल. तिच्या काखेमध्ये असलेले बारीक केस तिच्या गोऱ्या सौंदर्यामध्ये अजून भर घालत होते. नाझमीनचा हात धैर्याने दुसऱ्या हाताने पकडून लाकडाच्या ओंडक्यावर ठेवला. तिचे डोळे बंदच होते. धैर्याचं लक्ष अजूनही नाझमीनच्या सुंदर चेहऱ्यावर होतं. एक सुंदर स्त्री फक्त ब्रा आणि निकर वर असून सुद्धा तिच्या चेहऱ्यावरील सौंदर्याकडे पाहणारे खूपच कमी असतात. त्यातला एक धैर्या होता. जखम साफ करताना डोळे बंद ठेवूनच नाझमीन धैर्याला विचारू लागली,"मला सांगा तो वाघ तुम्हाला घाबरून जंगलात कसा काय पळाला? मला समजलं नाही कि इतका मोठा वाघ एका माणसाला घाबरून कसा काय पळून जाईल" त्यावर धैर्या म्हणाला,"अहो बाईसाहेब मी या समशानाची रखवाली करतुया. त्यामुळे मला इथंच झोपडं बांधून राहायला लागतंय. इथलं जंगलातले कोल्हे या मुडद्यांची नासधूस करतात त्यामुळे या तिन्ही गावकऱ्यांनी मला इकडं रखवाली कराया ठेवलं हाय. लहानपनापासून मला प्राण्यांचं लय येड हाय. त्यामुळे मला त्यांची भीती अजबात न्हाय. म्हणून त्यो वाघ मला घाबरून जंगलात पळून गेला कारण त्यो वाघ काही भुकेलेला नव्हता. त्याच्याकडे बघून मला समजलं कि तो फक्त घाबरवायला इकडं आला हाय. म्हणून म्या त्याच्या डोळ्यात रोखून पाह्यलं अन तो धूम ठोकीत जंगलात निघून गेला." धैर्याचं हे उत्तर नाझमीनला इतकं पटलं नव्हतं पण तिने त्याच्यावर विश्वास ठेवला. ती म्हणाली,"खरंच तुमच्यावर अल्लाह ची मर्जी आहे त्यामुळे त्यो वाघ तुम्हाला काहीही इजा न पोहोचवता जंगलात निघून गेला."
त्याने जखम व्यवस्थित साफ केली. त्यानंतर त्याने ती जखम सुई धाग्याने शिवायला घेतली. त्याने नाझमीनच्या हातावर हात ठेवला आणि म्हणाला,"बाईसाहेब थोडंसं दुखेल पर तुमि काय बी काळजी करू नका. म्या समदं यवस्थित करतुया." नाझमीनने डोळे उघडले आणि धैर्याकडे बघत म्हणाली,"तुम्ही खरंच माझ्यासाठी खूप करत आहात. पण मला खूप भीती वाटत आहे ओ." धैर्या म्हणाला,"आवं तुमि नका घाबरू. म्या करिन समदं." नाझमीन थोडीशी हसली आणि तिने होकारार्थी मान डोलावली. धैर्या नाझमीनची जखम सुई धाग्याने शिवू लागला. त्याने तिच्या जखमेमध्ये सुई टोवल्यावर नाझमीनच्या तोंडातून किंचाळी निघाली आणि तिने धैर्याच्या दंडाला घट्ट पकडून ठेवले. धैर्याने एक टाका घातला. नंतर न थांबता एका मागोमाग एक धैर्या टाके घालत गेला. त्याने व्यवस्थित टाके घालून ती जखम जशी जमेल तशी शिवून टाकली. ते झाल्यावर धैर्याने आयुर्वेदिक लेप घेऊन नाझमीनच्या जखमेवर लावू लागला. ज्या वेळी धैर्याचा हात नाझमीनच्या शरीरावर पडला त्या वेळी तिच्या शरीरावर शहारे येऊ लागले. धैर्याने एका हाताने नाझमीनची जखम जास्त दुखू नये म्हणून तिच्या कमरेच्या थोडं वर दाबून धरले होते तर दुसऱ्या हाताने तो जखमेवर लेप लावत होता. नाझमीन डोळे उघडून त्याच्याकडे बघत होती. धैर्याचे लक्ष नाझमीनच्या जखमेवर लेप लावण्यात होते. जसजसा धैर्या नाझमीनच्या जखमेवर लेप लावत होता तसतसा त्याच्या भिजलेल्या धोतरामध्ये तंबू होत होता. नाझमीन सारख्या सुंदर स्त्री बद्दल जरी त्याच्या मनात काही वाईट विचार नसले तरी निसर्गाचा नियम कोणीच मोडू शकत नाही. नाझमीनच्या यौवनाला जेव्हा धैर्याने स्पर्श केला तेव्हा त्याच्या धोतरामध्ये तंबू व्हायला सुरवात झाली होती. धैर्याचा ८ इंचाचा सोटा ताठुन ९० अंशामध्ये उभा राहिला होता. धोतर भिजलेले असल्याने धैर्याच्या सोट्याचा आकार स्पष्ट दिसत होता. पण त्याचे त्याकडे अजिबात लक्ष नव्हते.
पहिला भाग समाप्त. मित्रांनो आणि मैत्रिणींनो तुम्हाला हि कथा आवडली असेल तर नक्कीच कमेंट मध्ये सांगा. तसेच या कथेमधले शृंगारिक शब्द कसे आहेत याबद्दल सुद्धा तुमचे अभिप्राय जरूर मांडा. दुसरा भाग हा थरकाप उडवणारा असणार आहे हे नक्कीच. त्यामुळे दुसरा भाग मी लवकरच पोस्ट करेन. धन्यवाद
Continue Reading

stories

! (1) !!!.......कथा एका जन्माची....!!! (1) ...सत्य भयकथा : रक्ताच्या नात्याची! (1) .पैज.....-Challenge -kalpanik katha (1) 'झटेतलं चांदणं-भाग ::-- दुसरा (1) 'झटेतलं चांदणं' (1) " किल्लेदार "- Bhitidayak katha (1) " व्हास व्हिला " (1) "गहिरे पाणी" (1) "फेरा" (1) "विरोचन" (1) “हौसा अन भैरी पहिलवानाच भूत” – गावाकडच्या भुताच्या गोष्टी (1) #काल्पनिक कथा (2) #काळ्या दरवाज्या मागिल रहस्य..-(भयकथा) (1) #तात्या (1) #ती #खोली (1) #पाठराखण* (1) #मोहिनी# (1) © कोणीतरी आहे (1) Aai-A true story (1) Annexes - भाग :- १ (1) Annexes- महाअंतिम_भाग :- १० (1) Annexes-भाग :- २ (1) Annexes-भाग :- ३ (1) Annexes-भाग :- ४ (1) Annexes-भाग :- ५ (1) Annexes-भाग :- ६ (1) Annexes-भाग :- ७ (1) Annexes-भाग :- ८ (1) Annexes-भाग :- ९ (1) Assal Marathi sms (1) Assal Marathi sms Story (1) Bhayanak kissa mintrancha - Marathi Horror Stories (1) bhitidayak katha (1) bhutachi gosht (6) bhutachi gosht -11 to 13 (1) bhutachi gosht -14 to 15 (2) bhutachi gosht -16 to 18 (1) bhutachi gosht -9 to 10 (1) Bhutachi Gosht In Marathi (1) bhutachya goshti (4) bhutachya navin goshti (1) bhutkatha (1) bhutpret (1) comedy sms (2) DENIAL-Bhaykatha-भयकथा (1) Ek Chotishi bhaykatha (1) Ek Chotishi Marathi Bhutachi Gosth (1) Gajara -Marathi Thriller Story (1) ghost story in marathi (1) Haunted College -(Part 2) (1) HAUNTED COLLEGE-भाग 3 (1) haunted house (1) haunted stories in marathi (2) Highway- Part 3 Marathi horror story-हायवे - भाग तीन (1) Highway- Part1 Marathi horror story-हायवे - भाग एक (1) Highway- Part1 Marathi horror story-हायवे - भाग दोन (1) Hindi Horror Stories (1) Hindi Horror Story (1) Horror Experience shared by Chandrashekhar Kulakarni Patil (1) Horror Incident with Me-Horror story (2) Horror Marathi stories (40) Horror Rain Story- in Marathi (1) Horror stories In Marathi language (1) indian horror stories in marathi (1) Jatra { bhag 1 } -Marathi Horror Story (1) Kalpanik Horror story (1) Latur -Bhkuamp -Horror Seen (1) Maharashtra Horror marathi stories -gavakadachya goshti (1) Majhgaon (1) marathi bhaykatha (10) marathi bhaykatha pratilipi (1) marathi bhootkatha (1) Marathi Bhutachi Gosht (13) Marathi bhutachi gosht-ratra shevatachi (1) Marathi bhutkatha (1) Marathi Chawat katha (8) Marathi Full horror story -DharmSankat (1) Marathi Horror Novel (9) Marathi Horror Stories (31) marathi horror stories pdf (1) Marathi Horror story (1) Marathi Horror Story गहिरा अंधार (1) Marathi Horror Story basis on true story (1) Marathi Horror Story Books (1) Marathi Horror story-Missed a road (एक चुकलेला रस्ता) (1) Marathi Horror Suspense thriller Complete Novel (1) Marathi Kadambari (1) Marathi Kalpanik Katha (2) Marathi Pranay katha (2) Marathi rahasykatha (1) marathi romantic story (7) marathi sexy stories (2) Marathi Short Horror story - (1) Marathi Shrungarkatha.- Bendhund (1) Marathi Tips (1) Mitra -Ek bhutkatha (1) Morgue(भयकथा) लेखिका-निशा सोनटक्के (1) My Horror Experience -Marathi Story (1) N.H.4 (एक भयकथा) -NH4-A Horror Story (1) New Marathi Chawat story (1) Newyork Horror Story (1) One of Great Marathi Horror Story (3) Ouija Board ( विजी बोर्ड ) (2) pratilipi marathi horror stories (1) Rahasykatha (1) satykatha (1) SCI-FI HORROR-Story (1) sexy stories (2) Shivadi (1) Short Marathi horror story (2) SOME OF THE BEST SINGLE HORROR STORIES (43) Suspense (1) The End -Marathi horror story (1) The mama (1) the skeleton key (1) The vampire (1) Thriller (1) UrbanHorrorLegends-Bhutkatha-Real Horror-Vadala (1) अकल्पिता.... एक शापित रहस्य....!!! - By दिपशेखर.. (1) अघोर भाग १२ (1) अघोर भाग ३ (1) अघोर भाग ५ (1) अघोर भाग ६ (1) अघोर भाग 7 (1) अघोर भाग ८ (1) अघोर भाग अकरावा.... (1) अघोर भाग चौथा *** (1) अघोर भाग दुसरा... (1) अघोर भाग सोळावा..-Aghor Part-16 -Marathi Horror Story (1) अघोर अंत-Marathi Horror Story Aghor-Part 18 -End of the story (1) अघोर भाग 13-Marathi Horror Story (1) अघोर भाग 14-Marathi Bhutachi gosht (1) अघोर भाग 15-Marathi Bhutachi gosht (1) अघोर भाग ९ (1) अघोर भाग दहावा (1) अघोर-Marathi Horror Story (17) अघोर. भाग पहिला... (1) अघोर.. अंतारंभ-Aghor Marathi Horror Stories Part-17 (1) अघोर...एक प्रकांड भय. (1) अतर्क्य (काल्पनिक कथा ) (1) अंतर्मनाची शक्ती... (1) अंधारकोठडी (7) अंधारकोठडी भाग ७ (1) अंधारकोठडी -भाग ६ (1) अंधारकोठडी भाग 1-Marathi Katha-Horror (1) अंधारकोठडी भाग 2-Marathi Katha-Horror (1) अंधारकोठडी भाग 3-Marathi Katha-Horror (2) अंधारकोठडी भाग 5-Marathi Katha-Horror (1) अधुरी प्रेम कहाणी (1) अनपेक्षित -The real horror experience story (1) अनाकलनीय- Marathi satykatha (1) अनामिका- Marathi Romantic Story (1) अनाहूत (भयकथा) (1) अनुत्तरित -by ✍️ दर्शना तावडे (1) अनोळखी ओळख (1) अनोळखी चाहुल -A Terror Story -Read on your risk (1) अनोळखी_ती (1) अभया (1) अमावस्येचा थरार (1) अमिबा-marathi kalpanik katha (1) अर्धनारी – सुहागरात्रीच सरप्राईझ | शृंगार कथा (1) अलवणी (1) अलवणी लेखक : अनिकेत समुद्र - भाग -12 (1) अलवणी लेखक : अनिकेत समुद्र - भाग ९ (1) आई विना भिकारी (सत्यकथा)-True story (2) आगंतूक - The Man From Taured (1) आंगारा (1) आघात (भयकथा) निशा सोनटक्के लिखित (1) आता तुझा नंबर (1) आत्मदाह- Marathi Kalpnik Katha blog (1) आत्मा -bhay katha (1) आत्याची माया - सत्यकथा -marathi satykatha (1) आयुष्यातल्या काही सुंदर व बेधुंद क्षणांचे शब्दांकन--marathi romantic sexystory (1) आरशातील_नजर_भयकथा -The mirror horror story (1) इथं...! (1) ईपरित -Read marathi horror katha online (1) उतारा... (का ओलांडू नये...) (1) उतारा... (का ओलांडू नये...) Marathi Ghost Horror story (1) उंदरांचा डोह (गूढकथा) (1) एक अघटीत-bhootkatha (1) एक अनुभव : -Marathi horror experience stories (1) एक_अनूभव.. (1) एक_कळी_सुखावली ! (1) एंटिक पिस-सत्यघटना (1) ओढ.-By Sanjay Kamble..-Real Marathi Horror Stories Online (1) कथचे नाव- भिंत (1) कथा - #वैष्णवी (1) कथा - #सहचरणी भाग २ रा (1) कथा - संचार (1) कथा :- अफझल विला (1) कथा :- अफझल_विला - Part 2-11 All (1) कथा :- नकळत सारे घडले (6) कथा :- नकळत सारे घडले -2 -Marathi Romantic Story (1) कथा :- नकळत सारे घडले -4-Marathi Romantic Story (1) कथा :- नकळत सारे घडले -5-Marathi Romantic Story (1) कथा :- नकळत सारे घडले -6- Marathi Roantic Story (1) कथा :- नकळत सारे घडले -Marathi Romantic Story (1) कथा :- नकळत सारे घडले भाग-3- Marathi Romantic Story (1) कथेचं नाव :- मी गिरीजाची मैत्रीन भाग ;- ७ (1) कथेचे नाव - अकल्पिता एक शापित रहस्य -भाग - ४ By दिपशेखर (1) कथेचे नाव - अकल्पिता.. एक शापित रहस्य- भाग 3 -By दीपशेखर (1) कथेचे नाव - टेलीव्हिजन_सिग्नल. - Horror Story -Television Signal (2) कथेचे नाव : HAUNTED COLLEGE-भाग 1 (1) कथेचे नाव : अकल्पिता एक शापित रहस्य -भाग : ५-By #दिपशेखर (1) कथेचे नाव :- (1) कथेचे नाव :- मी गिरीजाची मैत्रीन -भाग ११ (1) कथेचे नाव :- मी गिरीजाची मैत्रीन -भाग १२ (1) कथेचे नाव :- मी गिरीजाची मैत्रीन- Marathi Bhutkatha (1) कथेचे नाव :- मी गिरीजाची मैत्रीन- Marathi Bhutkatha -2 (1) कथेचे नाव :- मी गिरीजाची मैत्रीन- Marathi Bhutkatha -3 (1) कथेचे नाव :- मी गिरीजाची मैत्रीन- Marathi Bhutkatha -4 (1) कथेचे नाव :- मी गिरीजाची मैत्रीन- Marathi Bhutkatha -5 (1) कथेचे नाव :- मी गिरीजाची मैत्रीन- Marathi Bhutkatha -6 (1) कथेचे_नाव_अकल्पिता....एक शापित रहस्य....!!!- By दिपशेखर..-2 (1) करिष्माची पहिल्या लेस्बियन सेक्सची मजा... अनुभव ... (1) कर्म #By_Sanjay_Kamble (1) कळत-नकळत- real pranay stories (1) काठीवाला म्हातारा.....-Marathi horror stories online (1) कारखान्या तील भुत (1) काळ-marathi suspense story (1) काळरात्र (1) काळाची झडप (1) कुन्दनबाग हॉन्टेड हाऊस (1) कॅप्टन विजय आणि सुपरनॅचरल गर्ल्स (1) के. सिवन (1) कोकणातल्या भूतकथा (3) कोकणातल्या भूतकथा भाग १-" वांझल्यातला गिरा " (2) कोकणातल्या भूतकथा भाग 3 " वांझल्यातला गिरा "- Marathi horror story- (1) कोकणातल्या भूतकथा-भाग २ " यव काय " ( येऊ का? ) (2) कोणाला सांगशील (1) क्रांतिवीर छत्रपती चिमासाहेब महाराज (1) खजिना-The Real Horror Marathi story (1) खरा स्पॉट ) (1) खारीबुंदीवाल भूत (1) खुर्ची..भयकथा (2) खुर्ची..भयकथा-भाग - १ (1) खुर्ची..भयकथा-भाग - 2 (1) खुर्ची..भयकथा-भाग - 3 (1) खेकडा भाग क्र - १✍️लेखन - शशांक सुर्वे (1) खेकडा भाग क्र -- २✍️लेखन -- शशांक सुर्वे (1) खेकडे (काल्पनिक भयकथा) -Khekade- marathi kalpanik bhaykatha (1) गजू एक हास्य परंतू सत्यभयघटना- Comedy Marathi horror story (1) गणेशभक्त (1) गधेगळ (1) गंमत अशी ही जीवघेणी... (1) गर्भवती भाग 2 (1) गर्भवती भाग 1 (1) गानू आज्जी आणि तिची अंगाई -Marathi Thriller story from the Andharwari Book (1) गानू आज्जी आणि तिची अंगाई -Marathi Thriller story from the Andharwari Book Part 2 (1) गानू आज्जी आणि तिची अंगाई...-Marathi Thriller story from the Andharwari Book Part 3 (1) गानू आज्जी आणि तिची अंगाई...-Marathi Thriller story from the Andharwari Book Part 4 (1) गानू आज्जी आणि तिची अंगाई...-Marathi Thriller story from the Andharwari Book Part भाग ५ (1) गानू आज्जी आणि तिची अंगाई...-Marathi Thriller story from the Andharwari Book Part भाग 6 (1) गिर्हा- Sweet children horror story (2) गुणाक्का ( पार्ट 2) (1) गुणांक्का ( पार्ट 3) (1) गुणाक्का( पार्ट 1 ) (1) गुपित भुयारी मार्ग (1) गुलाम-काल्पनिक Story (1) गॅरेज -Marathi Handy Horror story (1) गेस्टहाऊस (1) गोरेगांव पूर्व (खरी घटना (1) घर नंबर १३- New latest Marathi horror Story (1) घुंगरु भाग ८ वा (1) घोस्ट रायटर - a writer of ghost (1) घोस्टवाली लवस्टोरी- Ghost Wali Lovestory (1) चकवा -True Horror Story (1) चकवा की मृतात्मा -(सत्यकथा) (1) चिरतरूण- A Real Horror Story - Marathi (1) चिलापी रेंज-Marathi Bhaykatha (1) चेटूक - एक सत्यकथा - A True Horror Story (1) जखीण (repost) (1) जगातला मोठा आणि रहस्यमयी प्रश्न (1) जत्रा - एक भयकथा-Written By - Shrikant Sabale (1) जत्रा एक भयकथा भाग 2 (2) जत्रा एक भयकथा भाग 3 (1) जळका वाडा-Horrible marathi story (1) जीवंत विहीर (1) जीवनरस - Marathi Romanchak goshti (1) जुल्मी संग आख लडी.... (1) जेव्हा भुताची भेट होते. (1) झपाट्लेला वाडा: (1) झोपाळा. - By सुरेखा_मोंडकर (1) टास्क... भय कथा Task -Marathi horror story By Sanjay Kamble (1) डरना मना है ! (1) डाग- Daag the Marathi Horror Story on the blog (1) डिनर (1) डिलेव्हरी-Thriller Gosht (1) डिस्ट्रॉय ग्रेव यार्ड (आयरलैंड) -Some the horror moments (1) तंबाखू (4) तंबाखू - Part 2 (1) तंबाखू -Part1 (1) तंबाखू भाग 3 रा (1) तंबाखू भाग 4 (1) तर... (1) तळघर एका पिशाच्याचा वावर-marathi bhutachi story (1) तळघरातील रहस्य ( गणेश चतुर्थी स्पेशल ) (1) तिची_हाक... (1) तिढा Part 1 - to Part 4 (1) तिढा भाग ८ (1) तिढा भाग Part 5-Part 7 (1) तिरंगा (1) ती आईच होती (1) ती काळरात्र (The Unsolved Mystery) (1) ती काळरात्र (The Unsolved Mystery)-2 (1) ती काळरात्र 2 - शोध रहस्याचा...सुरुवात अंताची-भाग : 1 (1) ती काळरात्र 2 - शोध रहस्याचा...सुरुवात अंताची...-भाग : 2 (1) ती__कोण__होती.. (1) ती__थरारक__रात्र (1) ती_भुतिन-marathi horror stories blogs (1) तु ??? - A Hostel Horror story by Marathi ghost stories blog (1) ते कब्रस्थान ......-Horrible story (1) तो परत उठला आहे (1) दंडक (थरारक भयकथा) भाग - 2 (1) दंडक (थरारक भयकथा) भाग- 3 (1) दंडक (भयकथा)- Dandak Marathi bhaykatha online (1) दत्तक (काल्पनिक कथा) (5) दत्तक (काल्पनिक कथा) भाग २ (1) दत्तक (काल्पनिक कथा) भाग ३ (1) दत्तक (काल्पनिक कथा) भाग ४ (1) दत्तक (काल्पनिक कथा) भाग ५ (1) दत्तक (काल्पनिक कथा)-1 (1) दबंग - bhutakhetachya goshti (1) दरवाजे -Door Horry Story in Marathi (1) दराक्षी- Read online new marathi stories on this blog (1) दिनकर कदमची डिटेक्टिव्हगिरी (1) दिपु -Small Marathi bhutachi gosht (1) दुसरा अनुभव (1) दुसरे जग-Horror Stories (1) दैवी संपदा लाभलेली झाडे... भाग २ (1) दैवी संपदा लाभलेली झाडे.... (1) नरपिशाच्च - भाग एक-marathi bhutachi gosht (1) नवी जन्मेन मी... भाग 2 (1) नवीन भयकथा-नशा- Navin bhutachi gosht -nasha (1) ना कलंक लग जाए। (1) निरंत (काल्पनिक भयकथा) (1) निरोप -marathi bhutachya goshti (1) निळावंती-Marathi bhutachi gosht (1) निष्प्राण By Ankit Bhaskar ( अंकित भाष्कर) (2) नूरमंजिल कॉलनी -New Marathi Horror Story (1) नूरमंजिल कॉलनी- A Real Horror Series (1) पंगत (1) परिपूर्ण संभोग कसा करावा? (1) पहिला पगार (भयकथा) (1) पाऊस (1) पाऊस -Rainy House story in Marathi (1) पाठराखण (1) पाणेरी... (1) पानाचा बटवा (1) पायवाट -भाग: दुसरा (1) पिंडदान-Marathi bhutachi gosht (1) पिशाच्च (2) पिशाच्च - भाग 01 (1) पिशाच्च - भाग 02 (1) पिशाच्च - भाग 03 (1) पिशाच्च पर्व -Marathi Great Histry (1) पिशाच्च पर्व -पर्व पहिले – अघोर कालींजर -भाग १ – धडा – १ (1) पिशाच्च पर्व -पर्व पहिले – अघोर कालींजर -भाग १ – धडा – २ (1) पिशाच्च पर्व -पर्व पहिले – अघोर कालींजर -भाग १ – धडा – 3 (1) पॅरानॉर्मल इन्व्हिस्टीगेशन अँट हॉन्टेड फोर्ट (राजस्थान) (1) पेन्सिल (1) पेन्सिल (भाग दोन)- PENCIL A HORROR TERROR STORY (1) पेन्सिल- PENCIL A HORROR TERROR (1) पेस्ट कंट्रोल....-लेखक - अक्षय शेडगे. (1) पेस्ट कंट्रोल....-लेखक - अक्षय शेडगे... (1) पोलीस चौकी-Marathi Horror Story (2) प्यार तुने क्या किया....-This is a horror story. Sensitive people be careful. (1) प्रपोज – मराठी भय कथा (2) प्रपोज – मराठी भय कथा-2 (1) प्रेमळ भूत -Lovely ghost Marathi Story (1) प्लॅटफॉर्म नं 7 - (भयकथा) - Platform 7 -bhaykatha marathi (2) फक्त पिता- bhutkatha (1) फायनलड्राप्ट (लघुकथा ) (1) फ़ार्म हाउस 😱 ( भाग -१ ) (1) फिरूनी (1) फिलिप-Marathi Horror Novel (1) फ्लॅट- A real horror story (4) बळी-part1 (1) बाभूळभूत.. (1) बायंगी एक सत्यघटना (1) बारीची पारी-Marathi Best story (1) बारीची पारी-Marathi Best story -Part3 (1) बारीची पारी-Marathi Best story -Part4 (1) बिंद्रा नायकिण (1) बिननावाचीगोष्ट.-काल्पनिक भयकथा (1) बेबी (Marathi)-मराठी चावट कथा (1) बेबी (Marathi)-मराठी चावट कथा- Part 2 (1) ब्लड रिलेशन्स (1) ब्लडी मेरी-भाग 1 (1) भयकथा (1) भयकथा-गुप्तधन Bhaykatha-Guptdhan (1) भयकथा: न जन्मलेली बाळं-bhutachi story (1) भयभीत- लेखक :- अंकित भास्कर- Bhaybheet Marathi horror story (1) भयानक गोष्ट-Bhayanak Gosht (1) भावकी- Marathi Pranay katha (1) भासातले_जग ( गुढकथा ) (1) भिज ओल- Marathi Thriller Experience Story 1 -3 (1) भिज ओल- Marathi Thriller Experience Story 4-6 (1) भिज ओल- Marathi Thriller Experience Story 7-9 (1) भुतांचा बाजार (1) भुताचा माळ-Marathi Thararak katha (1) भुताची_कोंबडी- Bhutachi komdi -marathi bhutkatha (1) भूक लागलीय त्यांना -Marathi Horror Stories Website (1) भूषण मुळे सातारकर (1) भेट-Marathi hrudyasparshi katha (1) मंतरलेली_रात्र (1) मदत (1) मदतीचे हात - Bhutachi gosht (1) मनोरमा ......... - Marathi new stories from Marathi writers (1) मनोरुग्ण (1) मनोरुग्ण - भाग आठ (1) मनोरुग्ण - भाग एक (1) मनोरुग्ण - भाग दोन (1) मनोरुग्ण - भाग सात (1) मनोरूग्ण - भाग चार (1) मनोरूग्ण - भाग तीन. (1) मनोरूग्ण - भाग पाच (1) मनोरूग्ण - भाग सहा (1) मयत... (1) मर्यादेच्या आत (1) मला.... बोलवतात -ऐक भयानक कथा (1) मसणवाट! (1) महिला विवाह सल्लागाराने दिला मला आणि माझ्या बायकोला (1) माघारपण- Marathi bhutachya goshti (1) मांजर..-Marathi bhutachi gosht (1) माझी अभया. (1) माझी शेवटची कथा..! ( friendship day spacial) (1) माझे बोन्साय (1) माझे_रडगाणे (1) माझे_रडगाणे (लघुकथा) लेखन-- शशांक सुर्वे (1) माझ्या मुलांना एवढा डबा द्याल का (1) माताराणी (Marathi Chawat Katha) (1) माध्यम..... (1) मानसीचा चित्रकार तो (1) मामा-Marathi karani katha (1) मायकल -भाग क्र -१ -लेखन -- शशांक सुर्वे (1) मायकल भाग क्र - २ (1) माया- ek marathi romanchak gosht (1) माया- Marathi bhutkatha (1) माया-EK Marathi Romanchak Katha (1) मित्र-भयकथा (2) मिरा दातार बाबा - एक सत्य कथा (1) मी गिरीजाची मैत्रिण -अंतिम (लवकरच भेटू) (1) मी गिरीजाची मैत्रीन -भाग :- ९ (1) मी गिरीजाची मैत्रीन -भाग १० (1) मी गिरीजाची मैत्रीन- (1) मी गिरीजाची मैत्रीन-भाग :- १३ (1) मी गिरीजाची मैत्रीन-भाग :- १४ (1) मी गिरीजाची मैत्रीन-भाग :- १५ (1) मी गिरीजाची मैत्रीन-भाग :- १६ (1) मी गिरीजाची मैत्रीन-भाग :- ८ (1) मी येऊ का- Horror Blog from maharashtra (1) मी_तुमची_वाट_पहाते- Marathi Stories Portal (1) मुडदा_घर.. (1) मु्त्युचा_जबडा (माझ्या गावी घडलेली पिशाच्चा ची सत्यकथा) (1) मृत्यूचा दिवा (रहस्यकथा) - Marathi Rahasykatha (2) मृत्यूची देवता- Marathi Information about death (1) मृत्यूनंतर आत्म्याचा प्रवास-गरुडपुराण-Marathi Best Stories on the blog (1) मृद् गंध भाग::-- पहिला -By Vasudev Patil-Nandurbar (1) मृद् गंध -🔖 भाग ::-- आठ-By Vasudev Patil (1) मृद् गंध -🔖 भाग ::-- तिसरा -By vasudev Patil (1) मृद् गंध 🔖 भाग ::- सातवा-By Writer Vasudev Patil (1) मृद् गंध 🔖 भाग ::-- दुसरा- By Vasudev Patil Nandurbar (1) मृद् गंध 🔖 भाग ::-- नववा.-By Vasudev Patil (1) मृद् गंध 🔖 भाग::-- चौथा-By vasudev Patil (1) मृद् गंध 🔖 भाग::-- पाचवा -By Vasudev Patil (1) मृद् गंध 🔖 भाग::-- सहावा-Vasudev Patil (1) मॅडम तुंम्ही बरोबर होता-भयकथा (1) मेनका - भयकथा- Menaka Marathi horror story -bhaykatha (1) मैत्री -A Freind Story (1) मॉल - पार्ट -5 (2) मॉल ( पार्ट 3 ) (1) मॉल ( पार्ट 4 ) (1) मॉल ( पार्ट 6) (1) मॉल ( पार्ट 7) (1) मॉल (पार्ट 1) (1) मॉल (पार्ट 2 ) (1) मोहिनी -Marathi Horror story blog story (1) मोहिनी-EK Marathi bhaykatha (1) यौवन ज्वर.marathi chawat katha (1) रक्षाबंधन(भयकथा)-Marathi bhyakatha (1) रखवालदार-Marathi Bhutachi gosht (1) रखेल... शोकांतिका... (1) रत्नदिप सोसायटी- Marathi Gudhkatha (1) रहस्यकथा (1) रहस्यकथा - Marathi pratilipi (1) रहस्यमयी गुफा....-Bhutakhetachya Goshti (1) रहस्यमयी मंदिर:एक षडयंत्र (भाग 3) (1) रहस्यमयी मंदिर:एक षडयंत्र (भाग 4) (1) रहस्यमयी मंदिर:एक षडयंत्र (भाग 5) (1) रहस्यमयी मंदिर:एक षडयंत्र (भाग 6-7) (1) रहस्यमयी मंदिर:एक षडयंत्र (भाग 8)- End (1) राखणदार सलामत तो -Marathi Reading blog stories (1) राखणदार-काल्पनिक भय?? (अतृप्त आत्म्याची कथा ) (1) राजकारण- Marathi Pranay Katha (1) रावण संहिता माहिती-Asali Raavan Sahinta (1) रूममेट-Collage time horror story (1) रेल्वेचा बंगला (1) रोमांचकथा (1) लग जा गले कि फिर ये हसीं रात हो न हो (भाग १) - (1) लग जा गले कि फिर ये हसीं रात हो न हो (भाग २) (1) लेकीची_फी (1) वय फक्त एक अंक आहे..! - - Marathi Sexy Story online (1) वाड्यातील खिडक्यांचे महत्व. (1) वासनांध- Horror Story marathi (1) विकल्प-Marathi bhaykatha (1) विजय_कुमार- Marathi Bhaykatha (1) विपरीत -Marathi bhutachi gosht (1) विपरीत भाग -१ (1) विपरीत भाग -२ (1) विळखा (2) विळखा - भाग 2 (अंतिम भाग) (1) विळखा - सत्य घटना - MArathi horror story Part1 (1) विवाहित नवरा बायकोची प्रेम कथा. (1) विसावा विहीर - आरे कॉलनी (1) विहिर (1) वेड लावी बावरी नजर-भाग::- एक (1) वेड लावी बावरी नजर-भाग::-- दुसरा (1) वेड लावी बावरी नजर-भाग::---तिसरा (1) वेश्या -लेखन - अक्षय शेडगे Story by Akshay Shendage (1) वेश्यागमनातील त्रूटी आणि धोके... (1) शिकार भाग क्र - १- लेखन :- शशांक सुर्वे (2) शिकार.........(भाग क्र - २) (2) शिघ्रपतनवर उपाय start stop start (1) शृंगारिक कथा - संगीताची धुलाई- (लेखक गंगाधर पाटणकर)- भाग पहिला (1) शृंगारिक कथा - सरिताच्या नवऱ्याची मैत्रीण - भाग १ (1) शेकोटी (लघुकथा) -लेखन :- शशांक सुर्वे (1) शेकोटी.-Romanchak Katha (1) शेवटची लोकल (लेखक -K sawool ) (1) संगणक दुरुस्ती येते कामाला - Marathi pranay katha stories (1) संगम_लॉज (1) संगम_लॉज (भाग तिसरा)- 3 (1) संगम_लॉज - Part 2 (1) संगीत.. - एक सुरमयी भयकथा (1) सत्य कथा.....-True Story (1) सत्यकथा : #प्रेमम.. (1) सत्यातील असत्यता लेखक : अमृता राव (1) समय - ती एक अनाहूत वेळ ! (भाग १) (1) समय-ती एक अनाहूत वेळ..!(भाग २) (1) समुद्र योगिनी (प्रकरण एक ) (1) समुद्र__किनारा (1) सरदेसायाची गढी (1) सरदेसायाची गढी-भाग :-दुसरा (1) सरदेसायाची गढी-भाग:- तिसरा (1) सवाष्ण ********* (1) सहचरणी भाग १ ला (1) सावट भाग -२ (1) सावट💀 भाग -१ (1) सासूमाँ (1) सीता भवन - Marathi Story - Part 2 (1) सीता भवन - Marathi Story - Part 3 (1) सीता भवन - Marathi Story - Part 4 (1) सीता भवन - Marathi Story -Part 5 (1) सीता भवन - Marathi Story -Part 6 (1) सीता भवन-bhutachi gosht (1) सीमा लॉज... (1) सुटका... (1) सुडाचा प्रवास... (1) सुनीताचे धाडस -Marathi love story (1) सुपरफास्ट_भोकाडी. (1) सुलेखाचा टाक (1) सुसाईड... वी.............काल्पनिक लघुकथा (1) सूडकथा-गूढकथा (1) स्त्रियांचे हस्तमैथुन (1) स्त्रीचा ‘काम’प्रतिसाद... (1) स्मशानातील पैसे (1) स्वप्न -(लघुकथा) (1) स्वप्न-पार्ट... 2. (1) स्वप्न... पार्ट 1...- Kalpanik katha (1) हातजोडी-देवा धर्माचे गूढ आणि विज्ञान (अधिकृत) (1) ही ओढ रक्ताची (1) ही ओढ रक्ताची-Bhag 2 (1) ही ओढ रक्ताची-Bhag 3 (1) ही ओढ रक्ताची-Bhag 4 (1) ही ओढ रक्ताची-Bhag 5 (1) हॉस्टेल !! भाग : १- Hostel !! Horror story online Marathi -Part1 (1)